Gęstożebrowy czy płytowy, czyli stropowe dylematy

Podstawową funkcją stropów jest przenoszenie obciążenia na ściany, a za ich pośrednictwem na fundamenty budynku. Stropy usztywniają ściany budynku, oddzielają od siebie kondygnacje, pełnią funkcje przegród akustycznych i cieplnych między piętrami. W czasie pożaru strop powinien też zapobiegać rozpowszechnianiu się ognia na sąsiednie kondygnacje. Jak widać, znaczenie ma więc niebagatelne. Jakie ma inne funkcje i zadania oraz o tym czy lepszy będzie gęstożebrowy czy płytowy przeczytasz w tym artykule! Jeśli nękają Cię jakieś stropowe dylematy, to ten artykuł jest właśnie dla Ciebie!

Gęstożebrowy czy płytowy, czyli stropowe dylematy, źródło: Pixabay

Funkcje stropów

Górna powierzchnia stropu zwykle jest bazą dla podłogi na wyższej kondygnacji. Dół stropu znajdujący się w dolnej części domu tworzy sufit, który jest zwykle tynkowany, obniżany z wykorzystaniem płyt g-k czy dekorowany z wykorzystaniem kasetonów czy innych okładzin. Strop pełni więc funkcję estetyczną w naszych pomieszczeniach mieszkalnych, ale przede wszystkim konstrukcyjną:

• przenosi obciążenia stałe i użytkowe
• powoduje, że budynek staje się “bardziej sztywny”
• izoluje cieplnie i akustycznie
• jest barierą dla ognia (o ile nie jest drewniany!)

Gęstożebrowy czy płytowy, czyli stropowe dylematy, źródło: Pixabay

Zanim podejmiesz decyzję o stropie…

Rodzaje stropów jakie spotykamy:

1. belkowy (drewniany, żelbetowy, stalowy) z wypełnieniem ceramicznym, drewnianym lub betonowym
2. płytowy z wykorzystaniem płyty prefabrykowanej albo monolitycznej
3. płytowo-żebrowy wykonywany zwykle na etapie trwania budowy z wykorzystaniem pełnego deskowania
4. gęstożebrowy z wykorzystaniem w przestrzeniach międzybelkowych materiały takiego, jak: gips, pustaki ceramiczne, betonowe, itp.

Gęstożebrowy czy płytowy, czyli stropowe dylematy, źródło: Pixabay

Co wybrać?

Stropy drewniane na belkach spotyka się obecnie głównie w domach budowanych w technologii „kanadyjskiej”, domach rekreacyjnych z drewna oraz w budownictwie wiejskim. Składają się z belek drewnianych oraz wypełnienia w postaci szczelnie ułożonych desek, opartych na przybitych do belek łatach.

Ze względu na konstrukcję, stropy takie dzieli się na:

• zwykłe (z tzw. ślepym pułapem) – gdy deski oparte są na łatach, na nich papa, polepa z gruzu budowlanego, suchego piasku lub żużlu (na wierzchu papa lub folia polietylenowa);

• nagie – najprostsze, stosowane najczęściej jako strop poddasza, składające się z belek i przybitego do nich od góry deskowania, na którym układa się polepę na papie lub folii;

• belkowe z deskowaniem górnym i podsufitką – składają się z belek oraz deskowania górnego i dolnego. Brak ślepego pułapu powoduje niską akustyczność, co ogranicza ich stosowanie do poddaszy nieużytkowych.

Ciągle popularne stropy płytowe wykonywane są na budowie (na pełnym deskowaniu, co wymaga solidnego podstemplowania). W zależności od wielkości stropu, płyty zbrojone są w jednym lub dwóch kierunkach. Stosowanie płyt żelbetowych jest opłacalne, gdy rozpiętość stropów nie przekracza 3,5 – 4 m. Płyty o większej rozpiętości mają większą grubość (są przez to ciężkie i drogie) i powinny być wzmocnione żebrami („stropy płytowo-żebrowe”), co zwiększa koszt deskowań i zbrojenia.

Podstawową funkcją stropów jest przenoszenie obciążenie na ściany, a za ich pośrednictwem na fundamenty budynku

Stropy z płyt kanałowych były bardzo popularne w budownictwie wielkopłytowym, ale i teraz bywają stosowane w domach jednorodzinnych. Są gotowe do użytku natychmiast po ułożeniu, co ma ogromny wpływ na tempo prac budowlanych. Do ich montażu konieczne jest jednak użycie dźwigu. Wymagają też starannego wyrównania powierzchni muru, na którym będzie się opierać płyta. W ich przypadku trzeba się ponadto liczyć się z tym, że połączenia płyt będą widoczne po otynkowaniu, gdyż w miejscach styku łatwo powstają pęknięcia.

Stropy płytowe typu filigran to konstrukcja zespolona, złożona z płyty prefabrykowanej (o grubości 5 – 7 cm) i warstwy monolitycznej, wykonywanej na budowie wraz z ewentualnym zbrojeniem górnym. Elementy stropowe usztywniane są przestrzennymi kratownicami stalowymi (o wysokości 7 – 24 cm), co umożliwia projektowanie i wykonywanie stropów o różnej grubości. Styki płyt są zbrojone na budowie.

Warte uwagi są także (mocno rozpowszechnione w budownictwie jednorodzinnym) stropy gęstożebrowe. Elementami nośnymi są w nich belki (nazywane żebrami), o rozstawie osiowym nieprzekraczającym 90 cm (zazwyczaj 40 – 60 cm). Żebra układa się najczęściej w kierunku mniejszej rozpiętości, opierając je na ścianach budynków i podciągach. Żebra mogą być w całości betonowane na budowie (strop Ackermanna) lub też ich dolna część – stopka ze zbrojeniem – jest wcześniej przygotowana w zakładzie prefabrykacji (Fert, Teriva). Wypełnieniem między belkami są pustaki z różnych materiałów (ceramiczne, żwirobetonowe, z betonów lekkich, gipsu, a nawet styropianu). Na powierzchni pustaków wykonywana jest wiążąca wszystko w całość płyta betonowa (zwykle grubości 3 – 4 cm). Płytę i żebra betonuje się na budowie, po ułożeniu pustaków wzdłuż projektowanych żeber.

Gęstożebrowy czy płytowy, czyli stropowe dylematy, źródło: Pixabay

Jakie są wady i zalety stropów gęstożebrowych?

Podaje się, że stropy gęstożebrowe wykonywane z żeber rozstawionych w odległości nie więcej niż 90 cm i z płyty żelbetowej są głównym elementem konstrukcyjnym stropu. Specjaliści wyróżniają stropy bez wypełnienia, skrzynkowe, grzybkowe, tzw. strop Acermana, Fert czy Teriva. Do zalet stropu gęstożebrowego zalicza się:

• łatwość w dostępności prefabrykatów oferowanych na rynku i to nawet przez lokalnych producentów!
• dosyć prosta technologia i łatwy montaż, który nie wymaga używania na budowie sprzętu ciężkiego.

A do wad zalicza się:

• możliwe komplikacje podczas wykonywania stropów o skomplikowanej formie
• czasochłonność związana z obowiązkiem podpierania stropu do czasu osiągnięcia przez strop pełnej wytrzymałości
• gorsze parametry związane z izolacją akustyczną (w stosunku np. do betonowych stropów)
• podatność na tzw. klawiszowanie

Płyty stropowe - wady i zalety

Prefabrykowane płyty są chętnie wybraną technologią na stropy. Atutem tej technologii jest:

• możliwość wykonywania stropu w każdych warunkach atmosferycznych
• mała ilość szalunków
• brak nadlewki (niższe zużycie betonu)
• wygodny i szybki montaż
• nie trzeba podpierać stropu stemplami
• łatwość w konstruowaniu ścian działowych
• dobra izolacyjność cieplna i akustyczna

Jako wady stropów płytowych wymienia się:

• obecność na budowie sprzętu ciężkiego
• ograniczona dostępność prefabrykatów
• dodatkowe koszty związane z przetransportowaniem płyt od producenta
• podatność na tzw. klawiszowanie

Na co zwracają uwagę inwestorzy? Oprócz samego wyboru technologii wykonania stropu i użytych do niego materiałów, inwestorzy zwracają także uwagę na najważniejszy parametr stropów jakim jest WYTRZYMAŁOŚĆ. Pamiętajmy że typowe obciążenie użytkowe stropu to 1,5 kN/m2, co daje ok. 150 kg/m2. Oczywiście w grę wchodzą również koszty! Im większa jest odległość pomiędzy podporami w stropach, które opierają się na podporach, tym wykonanie stropu jest droższe i bardziej zaawansowane technicznie. Fachowcy sugerują, że najchętniej wykonywane w domach jednorodzinnych są stropy gęstożebrowe oraz żelbetowe wylewane na mokro podczas trwania prac budowlanych. Coraz dynamiczniej rozwija się rynek stropów wykonywanych z prefabrykatów czy półprefabrykatów. O tym czy strop będzie spełniał swoje funkcje nie decydują użyte materiały, ale ekipa budowlana! Warto o tym pamiętać!