Gdy planujemy pomalowanie ścian farbą, ważny jest nie tylko dobór kolorów, ale też właściwości produktu, który mamy zamiar zastosować. Inne bowiem cechy powinna mieć farba użyta w sypialni, inne w kuchni, a jeszcze inne w łazience.
Gdy planujemy wykończenie czy odnowienie ścian. należy najpierw dokładnie je obejrzeć i ocenić ich stan jako podkładu pod warstwę malarską.Może się okazać konieczne wcześniejsze naprawienie podłoża lub wyrównanie go masą szpachlową. Często też, szczególnie gdy mieszkają z nami osoby palące papierosy, na ścianach są brzydkie ślady z nikotyny. Do ich zlikwidowania służą specjalne farby izolujące plamy, których używa się przed ostatecznym malowaniem.
Dobrane do potrzeb
W pokoju dziennym najlepiej zastosować farbę charakteryzującą się trwałością koloru i eleganckim delikatnym połyskiem. Jeśli jednak ściany nie są w dobrym stanie, możemy użyć farb strukturalnych, które bardzo dobrze zakryją drobne pęknięcia. Sufity najlepiej malować farbami dającymi powłoką matową, dzięki czemu wszelkie nierówności powierzchni są mniej widoczne. W pomieszczeniach, w których ściany są szczególnie narażone na zabrudzenia i uszkodzenia mechaniczne przyda się farba z połyskiem i odporna na szorowanie.
Jeśli chcemy zastosować farbę matową, musimy pamiętać, że w wyniku częstego czyszczenia będzie się ona wybłyszczała. W łazience oraz pralni dobrze jest użyć farb odpornych na kontakt z wodą oraz parę wodną w powietrzu. Tworzą one mocne powłoki, odporne na zabrudzenia dające się łatwo czyścić.
Wybierając farbą odporną na zmywanie czy szorowanie powinniśmy kierować się oznaczeniami na opakowaniu, bowiem wytrzymałość mechaniczna jest określana (zgodnie z normą) klasami. I tak klasa 1 oznacza najwyższą odporność mechaniczną i możliwość czyszczenia powłoki malarskiej za pomocą ogólnie dostępnych środków myjących. Klasa 2 oznacza, że ściany można delikatnie przecierać, klasa 3 dopuszcza przecieranie powłoki co jakiś czas gąbką nasączoną wodą bez detergentów. I wreszcie klasy 4 i 5 to farby, z których powłok nie wolno w ogóle myc, nie mówiąc o szorowaniu.
Zdrowe, bo z wodą
We wnętrzach mieszkalnych najczęściej stosuje się farby, w których rozcieńczalnikiem jest woda. Są one nieszkodliwe dla zdrowia, a po malowaniu zapach farby znika z pomieszczenia w ciągu kilku dni. Bywa jednak, że trzeba sięgnąć po farby rozpuszczalnikowe, które najczęściej zawierają benzynę lakową. Czas ich karencji, czyli całkowitego zaniku zapachu wynosi nawet do kilku tygodni. W tym czasie pomieszczenie należy dobrze wietrzyć i przebywać w nim jak najkrócej.
Spośród farb wodnych najpowszechniej stosowane są farby emulsyjne, które są trwałe, odporne na ścieranie i zmywalne. Należą do nich bardzo popularne farby akrylowe, które przepuszczają parę wodną, można je często zmywać i są odporne na wiele środków chemicznych. Farby te nadają powierzchni połysk, który niestety uwypukla wszystkie jej nierówności.
Z kolei lateksowe (również dobrze przepuszczające parę wodną) szczególnie nadają się do pomieszczeń mokrych. Zależnie od rodzaju farby pomalowana powierzchnia może być matowa lub z połyskiem. Farby te są odporne na promienie UV.
Farby winylowe również nadają się do pomieszczeń mokrych, ale słabo przepuszczają parę wodną, zaś przy intensywnym szorowaniu farba zmywa się, nie sprawdzi się więc w pomieszczeniach szczególnie narażonych na zabrudzenie, takich jak wiatrołapy czy korytarze.
Są jeszcze farby wodne silikatowe, odporne na uszkodzenia mechaniczne i wilgoć, ale nie dopuszczone do stosowania na podłożach gipsowych ani malowanych farbami olejnymi i akrylowymi.
Produkowane są również farby łączące cechy kilku produktów, np. akrylowo-lateksowe czy akrylowo-winylowe.
Z kolei farby silikonowe, zazwyczaj rozpuszczalnikowe, nie pochłaniają wilgoci i z tego względu stanowią kolejną grupę powłok zalecanych do pomieszczeń mokrych. Są też farby wapienne, jednak ich stosowanie obecnie jest bardzo ograniczone, gdyż są niezbyt trwałe i pylą.
Oddzielną grupę stanowią farby specjalne, w tym wspomniane powłoki izolujące od podłoża, przeznaczone do malowania ścian pokrytych zaciekami lub plamami, farby z dodatkiem środków przeciwgrzybowych, przeznaczone przede wszystkim do pomieszczeń wilgotnych oraz słabo wentylowanych, jak też farby z dodatkiem mikrogranulek, które czynią ścianę cieplejszą w dotyku.
Jeżeli zależy nam na optycznym powiększeniu lub rozjaśnieniu pomieszczenia, powinniśmy wybrać farby, w których składzie znajdują się tzw. rozjaśniacze optyczne, wpływające na sposób odbijania się światła od pomalowanej powierzchni. Skład chemiczny farby jest szczególnie ważny dla osób cierpiących na alergie. Powinny one wybierać preparaty charakteryzujące się szczególnie niską emisją organicznych związków lotnych. Taki skład produktu potwierdzają certyfikaty wydane przez instytuty polskie i europejskie, w tym Znak Ekologii E oraz Znak Błękitnego Anioła, a także rekomendacje Polskiego Towarzystwa Alergologicznego czy niemieckiej organizacji TÜV.
Wodorozcieńczalna, lateksowa farba akrylowa może być stosowana w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności powietrza (fot. Benjamin Moore).
Do kuchni (ale też łazienek) nadają się farby dyspersyjne, odporne na wilgoć i paroprzepuszczalne.
Do malowania ścian w pokojach najczęściej stosuje się wodorozcieńczalne farby emulsyjne (fot. Nobiles)
Jacek
Zjadł zęby na budowlance – dość powiedzieć, że w branży siedzi od kilkudziesięciu lat. Prawdziwy człowiek orkiestra. Najdłużej związany z naszym portalem. Najczęściej udziela praktycznych porad związanych z budową i remontem. Prywatnie miłośnik żeglarstwa i kryminałów.
