Jak osuszyć budynek?

Gromadzenie się wilgoci w murach domu szkodzi na wielu płaszczyznach – niszczy tynki, obniża żywotność budynku, a także w niekorzystny sposób oddziałuje na zdrowie osób zamieszkujących budynek. W artykule informujemy, w jaki sposób skutecznie osuszyć budynek i ochronić jego mury przed ponownym zawilgoceniem.

Określenie przyczyny występowania wilgoci

Wilgoć na ścianie, źródło: pixabay.com

Zweryfikowanie przyczyny gromadzenia się wilgoci jest kluczowe do obrania prawidłowej metody osuszenia budynku. Wilgoć może pojawić się na skutek kilku zaniedbań. Po pierwsze, budynek może być zawilgocony poprzez opady atmosferyczne, które wnikają do ścian przez nieszczelne pokrycie dachowe lub wadliwy system orynnowania. W takim wypadku konieczne jest uszczelnienie pokrycia dachowego, w tym obróbki blacharskiej, a także zadbanie o drożność i szczelność systemu rynien. Woda z opadów atmosferycznych pod względem ilościowym stanowi największe zagrożenie dla budynku.

Inną przyczyną występowania wilgoci jest wchłanianie wody z gruntu przez podciąganie kapilarne wody gruntowej. Przyczyny takiego stanu rzeczy możemy doszukiwać się w nieprawidłowo wykonanej lub uszkodzonej przeciwwilgociowej i przeciwwodnej izolacji poziomej albo pionowej budynku.

Woda może przedostawać się do murów za sprawą nieszczelnych rur doprowadzających wodę lub poprzez kondensację wody na powierzchni chłodnych rur, która następnie wnika do muru. Kondensacja wody na powierzchni rur występuje w przypadku braku izolacji cieplnej.

Skutki zawilgocenia materiałów budowlanych

Woda penetrująca struktury materiałów budowlanych znacząco osłabia ich właściwości termoizolacyjne, przez co budynek odznacza się słabszą izolacją termiczną, a w konsekwencji ogrzewanie staje się mniej efektywne i przez to droższe. Poza tym utrzymujące się zawilgocenie sprzyja rozwojowi pleśni oraz grzybów, które nie tylko uszkadzają strukturę ścian, ale również mogą powodować przykre skutki zdrowotne wśród mieszkańców.

Wilgoć zgromadzona w ścianach jest szczególnie niebezpieczna dla murów w okresie zimowym, gdy cyklicznie występujące ujemne temperatury powodują zamarzanie i odmarzanie wody, uszkadzając mechanicznie ściany.

Wnikająca wraz z wodą sól odspaja od ścian tynki, powoduje spękanie powłok malarskich, a w skrajnych przypadkach może powodować wykruszanie się niewielkich fragmentów muru.

Sposoby osuszania budynku

Istnieją cztery sprawdzone metody usuwania zawilgocenia ze ścian budynku. Nalezą do nich: termoiniekcja, iniekcja krystaliczna, elektroosmoza i mikrofalowa metoda termoiniekcji.

Termoiniekcja

Metoda termoiniekcji polega na nawierceniu dwóch rzędów otworów o średnicy minimum 2 cm i rozstawie 20 cm w zawilgoconej ścianie. Otwory te służyć będą do osuszania murów za pomocą suchego powietrza o odpowiedniej temperaturze, które wdmuchiwane będzie za pomocą urządzeń termowentylacyjnych. Termoiniekcja ścian trwa od dwóch do około pięciu dni – zależnie od grubości ścian oraz stopnia ich zawilgocenia. Jeśli zawilgocenie spadnie poniżej 5 proc. (możemy sprawdzić to za pomocą higrometru), w wywierconych otworach umieszcza się substancje hydrofobowe na bazie żywic silikonowych, które pełnią dwie funkcje: stanowią barierę dla wilgoci i umacniają mur.

Iniekcja krystaliczna

Iniekcja krystaliczna, Źródło: hydroblokada.pl

Korzystając z tej metody, również należy wywiercić otwory iniekcyjne o średnicy 2 cm. Otwory wywierca się w jednym rzędzie w odstępach co 10 – 15 cm i na długości równej długości muru pomniejszonej o około 5 – 10 cm. Otwory należy wiercić pod kątem 15 – 30 stopni. Następnie w otwory wlewa się około pół litra wody, która wypłukuje pozostałości po wierceniu i nawilża mur. Następnie w wilgotne otwory iniekcyjne wlewa się płynny cement portlandzki z dodatkiem aktywatora krzemianowego. Po zawiązaniu wpuszczona mieszanina substancji staje się nieprzepuszczalną warstwą izolacyjną. Całkowity czas wiązania aktywatora krzemianowego oscyluje w okolicach siedmiu dni i finalnie tworzy krystaliczną blokadę przeciwwilgociową.

Elektroosmoza

Osuszanie ścian budynku metodą elektroosmozy polega na wykorzystaniu prądu stałego przepuszczanego przez zawilgocone ściany. Prąd elektryczny przepływający między dwiema elektrodami umieszczonymi w murze powoduje, że cząsteczki wody zaczynają przechodzić w kierunku gruntu, pozostawiając ściany suchymi. Niestety elektroosmoza to długotrwały proces, który zależnie od stopnia zawilgocenia i grubości murów może trwać od paru miesięcy do nawet kilku lat. Niemniej jednak metoda elektroosmozy jest najłatwiejsza i wymaga zdecydowanie najmniej pracy.

Mikrofalowa metoda termoiniekcji

Mikrofalowa metoda termoiniekcji, Źródło: e-izolacje.pl

Jest to kolejna metoda, wedle której konieczne jest nawiercenie otworów o średnicy 2 – 2,5 cm. Otwory wykonuje się w odstępach około 20 m i wierci się je na głębokości do 80 proc. grubości muru. Umieszcza się w nich promienniki rurowe, które podłączone są do generatorów mikrofalowych. Nagrzewając się, promienniki emitują duże ilości ciepła do ściany, nagrzewając mury nawet do 40 stopni Celsjusza. Szybki przyrost temperatury powoduje dyfuzję wody poza nagrzany obszar. Szybkie nagrzewanie promienników możliwe jest dzięki wysokoczęstotliwościowych generatorach o mocy około 700 W. Po dyfuzji wody promienniki zostają usuwane z murów, a w otwory wlewa się płyn hydrofobowy tworzący barierę dla wilgoci.