Jak zabezpieczać narożniki z płyt g-k

Coraz modniejsza w naszych domach staje się tzw. „sucha zabudowa”. Płyty gipsowo-kartonowe są bardzo popularnym materiałem stosowanym do wykańczania wnętrz. Są one idealnym rozwiązaniem, gdyż nie wymagają tzw. wody zarobowej - niezbędnej w procesie wiązania tradycyjnych materiałów budowlanych w postaci tynku gipsowego, betonu, czy innych dawnych technik wykończenia wnętrz. Płyty g-k produkowane są w kilku odmianach, mających różne cechy, co bardzo rozszerza możliwość ich stosowania. Jak przeprowadzić remont, aby efekt był zadowalający? Podpowiadamy, jak zabezpieczyć narożniki z płyt g-k, by pomieszczenia po remoncie długo nam służyły.

Zalety suchej zabudowy z płyt g-k

Pod nazwą „sucha zabudowa” rozumie się nowoczesny sposób technologiczny pozwalający na przeprowadzenie prac remontowych związanych z wykończeniem wnętrz. Sucha zabudowa oznacza,że wszelkie materiały sa mocowane do ścian mechanicznie lub za pomocą kleju. Dawniej stosowano deski lub płyty wiórowe, paździerzowe lub sklejki. Obecnie najpopularniejsze są płyty gipsowo-kartonowe, gipsowo-włóknowe lub inne elementy nt. z tworzyw sztucznych (panele z PVC, szkła). Do systemu tzw. „suchej zabudowy” należy wykończenie wnętrz z użyciem płyt g-k o różnych właściwościach, płyt budowlanych na bazie XPS, drewnianych lub aluminiowych stelaży oraz profili oraz innych akcesoriów ułatwiających i przyspieszających prowadzenie prac remontowych.

W skład systemu suchej zabudowy wchodzą:

• płyty g-k (wiele rodzajów o różnych właściwościach),
• stalowe lub aluminiowe profile ścienne i sufitowe, profile obwodowe, profile usztywniające ościeżnice ściany instalacyjne i działowe, profile do konstrukcji nośnych, narożnikowe,
• łączniki wzdłużne, krzyżowe, poprzeczne,
• pręty i wieszaki mocujące, blachowkręty, wkręty, kątowniki, inne specjalne śruby
• taśmy wzmacniające i odpowiednie masy szpachlowe.

Do zalet suchej zabudowy należy zaliczyć: szybkość prowadzenia prac wykończeniowych, system jest dużo tańszy od innego sposobu wykończenia wnętrz, łatwość w aranżacji i kreacji pomieszczeń, możliwość stosowania systemu w pomieszczeniach o różnej specyfice. Z wykorzystaniem płyt g-k można tworzyć lekkie ściany działowe, podwieszane sufity, obudowy armatury łazienkowej czy zabudowy skosów. Fachowcy wymieniają niezwykłą łatwość i szybkość w możliwości uzyskiwania kątów prostych w pomieszczeniach. Z wykorzystaniem XPS można konstruować ściany łukowe, faliste i koliste. Sucha zabudowa doskonale sprawdza się w pomieszczeniach suchych i wilgotnych (łazienka, kuchnia). Producenci płyt g-k oferują specjalne płyty o wysokiej odporności na wilgoć czy ogień! Można zainwestować w cały system „suchej zabudowy” oferowany przez konkretnego producenta, albo samodzielnie zestawiać elementy z systemów od różnych producentów. Pamiętajmy jednak, że producenci udzielają gwarancji na funkcjonowanie całego systemu. Warto zdecydować się na zakup elementów, które mają stosowne certyfikaty, np. udzielane przez Instytut Techniki Budowlanej. Certyfikat taki jest potwierdzeniem, że wszystkie elementy systemu zostały dokładnie przebadane, przetestowane i producent udziela na nie pełnej gwarancji. Inwestor nie musi się wówczas obawiać, że poszczególne elementy systemu nie będą ze sobą współgrać. Nie obawia się też, że wystąpią nieprzewidziane kłopoty np., z uszkodzeniami, spękaniami czy trwałością wykończenia.

Modny kartongips

Duże wymiary pyt g-k pozwalają szybko dokonać zmian w pomieszczeniach. Płyty są łatwe w montażu, a dzięki gipsowi, z którego są wykonane, zapewniają odpowiedni, korzystny dla człowieka mikroklimat. Gładka powierzchnia zewnętrzna, którą można pokryć gładzią gipsową, tapetą czy farbą pozwala na szybkie uzyskanie równej ściany o wysokich walorach estetycznych.Jeśli dodamy do tego możliwość wykonywania z płyt gipsowo-kartonowych tzw. sufitów podwieszanych, podłóg z tzw. suchego jastrychu lub ścian o kształcie łuku, nietrudno zrozumieć, dlaczego ten materiał cieszy się aż taką popularnością.

Płyta gipsowe są też niepalne, jednak w momencie, w którym nie odparuje z nich woda, kruszą się. Dlatego ową niepalność gipsu wzmacnia się, dodając do rdzenia nieplalne włókna, które opóźniają proces rozpadu płyty pod wpływem ognia.

Niestety, gips ma nie tylko same zalety. Wprawdzie teoretycznie ściana o powierzchni 160 m2. jest w stanie wchłonąć aż 20 litrów wody zawartych w powietrzu, to jednak zwykłej płyty gipsowo-kartonowej nie jednak należy stosować w pomieszczeniach, w których wilgotność przekracza 70%. Tam nadają si płyty impregnowane, które można stosować w pomieszczeniach o wilgotności powietrza do 85%, czyli np. w łazienkach – muszą być jednak odpowiednio zabezpieczone przed bezpośrednim kontaktem z wodą, zaś ich powierzchnia powinna być pokryta materiałem nie przepuszczającym wody, np. płytkami ceramicznymi.

Łatwe w obróbce

Płyty gipsowe łatwo się obrabia. Do cięcia wystarczy metalowa listwa lub kątownik i ostry nóż np. do tapet. Użyć można także specjalnej piły do karton gipsu lub frezów do wyrzynarek.

Naciętą nożem płytę gipsowo-kartonową należy położyć na metalowej listwie umieszczonej wzdłuż linii nacięcia i mocno nacisnąć. Jednak odsłonięty gips jest dość kruchy, dlatego trzeba uważać, aby podczas montażu nie powstały duże wyszczerbienia krawędzi.

Ponieważ gips jest materiałem chłonnym, dlatego powierzchnię płyt należy przed wykończeniem zagruntować. Jest to bardzo ważny etap prac podczas montażu płyt gipsowo-kartonowych, gdyż nasiąknięty rdzeń gipsowy zwiększa objętość, a następnie podczas wysychania kurczy się. Może to być przyczyną pękania połączeń między płytami. Również „praca” płyt może spowodować pęknięcia w miejscach ich połączenia ze ścianami masywnymi. Aby uniknąć uszkodzeń należy na połączeniach ścian z płyt g-k ze ścianami masywnymi stosować taśmy dylatacyjne, niwelujące skutki kurczenia i rozszerzania. Połączenia takie można także wypełnić elastyczną masą uszczelniającą, np. akrylową. Kruchość gipsu powoduje również, ich wolne krawędzie płyt są narażone na uszkodzenia mechaniczne, wymagają zatem odpowiedniego zabezpieczenia.

Płyty pod ochroną

Wypukłe narożniki ścian wykończonych płytami gipsowo-kartonowymi, a wszystkich innych konstrukcji, takich jak np. półki, półścianki i elementy zabudowy, są szczególnie narażone na obtłuczenie.  Do zabezpieczenia miejsc niezbyt intensywnie użytkowanych wystarczy taśma samoprzylepna z aluminiową wkładką, chroniącą płytę przed pokruszeniem.

Narożniki aluminiowe są idealnym elementem zabezpieczenia narożników zewnętrznych w ścianach wykonanych z płyt g-k. Pozwalają uzyskiwać dokładną „prostoliniowość” narożników ścian. Doskonale łączą się z płytą g-k poprzez otwory na ściankach narożnika. Narożniki aluminiowe wykorzystuje się w narożach wykonanych pod kątem 90 stopni, albo w miejscach szczególnie narażonych na uszkodzenia (korytarze). Taśmę narożnikową z metalową wkładką stosuje się do zabezpieczania tych narożników, które są mniej narażone na uszkodzenia, np. pomiędzy płytami o dowolnym kącie zewnętrznym lub wewnętrznym. Fachowcy wskazują, że wykorzystują ją najczęściej  w miejscach łączenia dachu ze ścianką kolankową czy narożach płyt gipsowych rozwartych i ostrych.

W wielu przypadkach zabezpieczenie za pomocą taśmy z wkładką metalową nie wystarczy. Miejsca szczególnie narażone na obtłuczenia, np. narożniki ścian w wąskim przedpokoju, na klatce schodowej czy w okolicach drzwi należy bardziej wzmocnić.

Do zabezpieczenia narożników służą metalowe profile narożnikowe. Mają one długość 2; 2,5; 3; 3,5 oraz 4 m. Przycina się je na wymiar nożycami do metalu. Dostępne są też specjalne narożnikowe do ścian z giętej płyty gipsowej, które można wyginać odpowiednio do promienia gięcia płyt. Sposób osadzania i wykańczania profili metalowych na narożnikach jest taki sam, jak w przypadku taśmy z wkładką aluminiową.

Na zabezpieczany narożnik należy najpierw nanieść masę gipsową, rozprowadzając ją na połączeniu płyt i po jej wstępnym wygładzeniu zatopić w niej siatkę lub profil narożnikowy. Całość należy pokryć warstwą wygładzającej masy gipsowej.

Płyty g-k mogą służyć m.in. jako obramowania półokrągłych otworów. Do zabezpieczenia krawędzi płyt służą specjalne narożniki z PVC. Wystające narożniki ścian wykończonych płytami g-k są szczególnie narażone na uszkodzenia. Dlatego fachowcy poświęcają tak dużo uwagi na ich wykończenie.

Miejsca niezbyt narażone na uszkodzenia mechaniczne wystarczy wzmocnić taśmą narożnikową z wkładką metalową (fot. Knauf).

Do wzmacniania miejsc łączenia płyt kartonowo-gipsowych w rogach wewnętrznych i zewnętrznych służą specjalne taśmy, które przy okazji wyrównują i usztywniają te miejsca.

źródło grafik: Flickr