Ogień ogrzewa nie tylko dom, ale i „atmosferę”. Warto więc pomyśleć o kominku. Pierwsza decyzja dotycząca kominka powinna sprecyzować, czy chcemy, aby we wnętrzu funkcjonował tradycyjny kominek otwarty, czy decydujemy się na instalację zamkniętego paleniska.
Dla zwolenników żywego ognia, którzy kominkowi przeznaczają funkcję przede wszystkim dekoracyjną, odpowiednim rozwiązaniem może być palenisko otwarte. Natomiast, jeżeli planowany kominek ma również ogrzewać wnętrze, powinien zostać zamknięty za szybą (w kasecie lub wkładzie kominkowym). Zastosowanie kominka z zamkniętą komorą spalania pozwala bowiem maksymalnie wykorzystać ciepło.
Rozwiązaniem pośrednim są komory spalania wyposażone w szklaną osłonę, która może zostać podniesiona i schowana w górnej części kominka. W ten sposób kominek na co dzień funkcjonujący jako zamknięty, przy specjalnych okazjach może stać się otwartym i łączyć w sobie funkcje użytkowe i dekoracyjne.
Ludzie zwykle traktują kominek jako ważną ozdobę wnętrza, starają się, aby upiększał salon i dodawał mu ciepła i elegancji także wtedy, gdy nie płonie ogień
Decydując o usytuowaniu kominka, zawsze warto mieć na uwadze bliskość komina, gdyż ważne jest by w przewodzie odprowadzającym dym było jak najmniej zagięć. Nie mniej znaczącym kryterium wyboru lokalizacji kominka jest wytrzymałość fundamentu lub stropu – „przeciętny” kominek waży bowiem kilkaset kilogramów.
Prawidłowo zainstalowany kominek z wkładem lub kasetą kominkową gwarantuje bezpieczeństwo użytkowania – można rozpalić w nim ogień, dołożyć drewna, zamknąć drzwiczki i spokojnie wyjść z domu. Warto jednak zadbać o wprowadzenie w najbliższym sąsiedztwie ognia materiałów odpornych na wysoką temperaturę. Meble, firanki i sprzęt RTV powinny być oddalone od kominka o co najmniej 80 cm, a podłoga przed paleniskiem oraz części ścian narażone na okopcenie i działanie ognia powinny być wykonane z kamienia, gresu, terakoty, wykładziny klinkierowej lub mosiężnej blachy. W przypadku kominków otwartych dodatkową ochronę przeciwpożarową stanowią parawany z gęstej siatki lub żaroodpornego szkła, które ustawia się przed otworem paleniska.
Podstawowym „paliwem” dla kominków jest oczywiście drewno, a najlepiej sprawdzają się w tej roli grab, buk, brzoza, klon i dąb. Drzewa iglaste nie są godne polecenia, gdyż zawierają dużo żywicy, która zanieczyszcza komin. Niezależnie od rodzaju drewna musi być ono jednak odpowiednio wysuszone, czyli „sezonowane” (przez okres minimum 15 miesięcy, gdyż dopiero po takim czasie jego wilgotność nie przekracza 15-u procent).
W większości wkładów i kaset można również palić brykietami z węgla brunatnego, a nawet węglem kamiennym, jednak jego stosowanie jest bardzo niepraktyczne ze względu na nieuniknione zabrudzenia podłogi.
Jacek
Zjadł zęby na budowlance – dość powiedzieć, że w branży siedzi od kilkudziesięciu lat. Prawdziwy człowiek orkiestra. Najdłużej związany z naszym portalem. Najczęściej udziela praktycznych porad związanych z budową i remontem. Prywatnie miłośnik żeglarstwa i kryminałów.
