Tradycyjnym materiałem do ocieplania poddaszy jest wełna mineralna. Ze względu na kłopotliwy montaż, podatność na działanie wilgoci itp. zaczęto wybierać inne metody. Jednym ze sposobów jest wykorzystanie płyt PUR i PIR. Nieustannie wzrasta zainteresowanie tą metodą, gdyż jak deklarują producenci, płyty poliuretanowe charakteryzują się prawie dwukrotnie lepszymi parametrami izolacyjnymi niż wełna czy styropian, będąc o wiele bardziej trwałe i odporne na szkodliwe czynniki. Zobaczcie dlaczego warto wziąć je pod uwagę, jakie jest ich zastosowanie i czym tak naprawdę się różnią.
Płyty PIR i PUR – to nie to samo co pianka!
Poliuretan jest na ten moment najlepszym materiałem stosowanym w formie izolacji, jednak mowa tutaj o płytach, nie o tzw. natryskowym ocieplaniu za pomocą pianki poliuretanowej. Dlaczego? Według danych, pianka PUR nakładana metodą natryskową pozwala uzyskać parametry izolacji styropianu 4 krotnie wyższą ceną.
Zastosowanie
Płyty PUR i PIR to produkty dostępne na rynku w postaci płyt z zastosowaniem sztywnej pianki. Płyty z pianki poliuretanowej określa się jako płyty PUR, natomiast z poliizocyjanurowej jako płyty PIR. Płyty PIR są w większym stopniu ognioodporne od poliuretanów.
Płyty te stosowane mogą być zarówno wewnątrz budynków, jak i na zewnątrz. Używa się ich do zbudowania izolacji cieplnej fundamentów, ścian zewnętrznych, działowych, tarasów, balkonów, stropów, dachów płaskich oraz skośnych.
Sztywne piany poliuretanowe wykorzystuje się także do produkcji płyt w tzw. miękkiej okładzinie. Korzysta się z nich w budownictwie przemysłowym w zastępstwie styropianu lub wełny mineralnej przy dociepleniach fundamentów, dachów, gdyż charakteryzują się mniejszym współczynnikiem przewodzenia ciepła. W budownictwie rolniczym służą jako ocieplenia na rury, docieplenia chlewni itp.
Zalety płyt PUR i PIR
Do zalet płyt PUR-PIR zaliczyć można:
- mały ciężar – gęstość objętościowa ok. 35 kg/m3 – wyższa niż styropian, ale niższa niż wełna mineralna,
- wysoka ognioodporność i termoizolacyjność,
- odporność na pleśnie i grzyby,
- wytrzymałość na ściskanie i rozciąganie,
- stabilność i zachowanie parametrów cieplnych przez długie lata,
- brak pylenia podczas montażu i cięcia.
Decyzja o zastosowaniu metod PUR-PIR zapewne okaże się trafna dla tych osób, które cenią krótki czas prac budowlanych. Rozwiązanie to umożliwi szybki i łatwy montaż. Wzrastająca popularność PUR-PIR wiąże się również z restrykcyjnymi wymogami energooszczędności, gdyż materiały tradycyjne niejednokrotnie ich nie spełniają. W związku z tym stosuje się poliuretanowe odpowiedniki, które dają wiele pożytku użytkownikom budynków.
Patrząc przez pryzmat kosztów, zastosowanie ocieplenia PUR-PIR z pewnością okaże się droższe w porównaniu z ociepleniem styropianowym czy też z wełny. Jednakże pamiętać należy, iż takie ocieplenie charakteryzuje się wyższą termoizolacyjnością, toteż w dłuższej perspektywie czasu tego rodzaju ocieplenie ograniczy koszty ogrzewania. Mówiąc o termoizolacyjności warto również wiedzieć o tym, że jest ona zależna od grubości rdzenia. Parametry akustyczne określa się na podstawie normy PN-EN ISO 717-1:1999, a korozyjność kategoriami C1, C2 oraz C3.
Płyty poliuretanowe są także bardzo wytrzymałe na uszkodzenia mechaniczne, ułatwiając ich montaż.
Zalety płyt PUR i PIR, źródło pinterest.com
Różnice między wersją PUR a wersją PIR
Wersja PUR jest tańsza i łatwiejsza w produkcji. Skład chemiczny tych materiałów jest bardzo zbliżony. Do ich wytwarzania używa się kilku składników, głównie izocyjanianu i poliolu oraz dodatków takich jak – aktywatory i stabilizatory. Różnicę stanowi ilość zawartego izocyjanianu. W piance PIR izocyjanianu jest znacznie więcej niż w piance PUR. W przypadku oddziaływania ognia i temperatury na wersję PIR tworzy się specjalna zwęglona powłoka uniemożliwiająca dostęp ognia do głębszych warstw, przez co wydłużony jest czas ognioodporności piany. W razie pożaru warstwowa płyta PUR szybko straci parametry konstrukcyjne, powodując załamanie dachu. Natomiast płyta warstwowa PIR daje nieco więcej dodatkowego czasu na czynności ewakuacyjne, gdyż zwęglina nadal będzie utrzymywać blachy w niezmienionej odległości. Łańcuchy związku chemicznego w piance PUR ulegają zaburzeniu przy 200 stopniach C, a w piance PIR dopiero przy 300 stopniach C.
Płyty PIR czyli poliizocyjanuratowe mają bardzo niski współczynnik przewodzenia ciepła na poziomie 0,022 W/mK. Są dostępne w standardowych rozmiarach 1200x600 mm oraz 1200x2400 mm, jednak można także wybrać produkty na specjalne zamówienie. Niektórzy producenci oferują ją w szerokościach 1000 mm lub 1140 mm. Szerokość to przedział od 40 aż do 200. Od 120 mówi się już o płycie chłodniczej. Co ważne, mogą być także wykańczane w różnorodny sposób – FIT czyli frez płaski, Lap frez na zakładkę i TAG czyli pióro-wpust.
Płyty, w zależności od producenta, mogą także posiadać okładzinę, która poprawia jej parametry. Najlepsze to aluminiowy laminat bądź papier pokryty aluminium, dające najwyższe parametry termoizolacyjne. Na ten moment wypierają one z rynku produkty PUR, charakteryzując się lepszymi parametrami.
Płyty pur pir, źródło pinterest.com
Przyszłość ocieplenia
Na ten moment najpopularniejszymi materiałami stosowanymi w formie ocieplenia budynków są z pewnością styropian oraz wełna mineralna. Jeśli chcecie więcej się o nich dowiedzieć, przeczytajcie wcześniejszy tekst pt. „Na czym polega nowoczesny system dociepleń”. Obecny trend nie świadczy to jednak o tym, że nie poszukuje się coraz lepszych rozwiązań, które dadzą lepsze parametry izolacyjne niższym kosztem, bądź dodatkowe atuty takie jak odporność na czynniki zewnętrzne. Płyty PUR i PIR są tego doskonałym przykładem.
Wykorzystywaliście już płyty PUR lub PIR? Do jakich zastosowań?
Jacek
Zjadł zęby na budowlance – dość powiedzieć, że w branży siedzi od kilkudziesięciu lat. Prawdziwy człowiek orkiestra. Najdłużej związany z naszym portalem. Najczęściej udziela praktycznych porad związanych z budową i remontem. Prywatnie miłośnik żeglarstwa i kryminałów.