Problem nieczystości, czyli kilka słów o kanalizacji

Kanalizacja wewnętrzna – jak wszyscy wiemy – służy do odprowadzania ścieków z budynku do: lokalnej sieci (kanalizacja zewnętrzna) lub specjalnego zbiornika (szamba lub oczyszczalni ścieków). Z jakich materiałów jest ona wykonywana i jakie są zalety popularnych rozwiązań? Dowiedźcie się jak powinna być przeprowadzona poprawna kanalizacja wewnętrzna, która rozwiążę problem nieczystości raz na zawsze.

Prace przy kanalizacji, Zdjęcie: pixabay.com

Kanalizacja wewnętrzna nie jedno ma imię – najpopularniejsze systemy

O ile jeszcze kilka lat temu najbardziej powszechnym systemem była kanalizacja wykonana z nieplastyfikowanego polichlorku winylu (PVC), o tyle obecnie wyparło go inne tworzywo sztuczne: polipropylen (PP). Istnieje jednak kilka popularnych systemów stosowanych w kanalizacji wewnętrznej, które mają swoje wady i zalety. Oto one:

Kanalizacja wewnętrzna standardowa

- Kanalizacja HDPE – ten system jest niezwykle odporny chemicznie, szczelny i trwały nawet w trudnych warunkach. Wybrane elementy mogą być nawet stosowane w systemach montowanych zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku, zalewane w betonie czy układane w ziemi. Jest on idealny do odprowadzania ścieków o wysokiej temperaturze (nawet 95 stopni C) i odporny na korozję.
- Kanalizacja PVC/PPHT – najbardziej popularny system, który skutecznie odprowadza ścieki bytowo-gospodarcze. Charakteryzuje się wysoką odpornością chemiczną i na ścieranie. Rury można dowolnie przycinać i fazować, a niezawodne zawory napowietrzające dobrze zabezpieczają przed przenikaniem gazów do pomieszczeń.

Kanalizacja wewnętrzna niskoszumowa

Na rynku znajdują się także systemy niskoszumowe, które umożliwiają zredukowanie nieprzyjemnego hałasu do minimum. Ten rodzaj kanalizacji wewnętrznej jest wykonany z PP czyli polipropylenu o najlepszych parametrach ochrony akustycznej. Często wybiera się go do apartamentowców, biurowców czy hoteli, również jako kanalizację podposadzkową czy deszczową wewnętrzną. Poza redukcją szumów ten typ kanalizacji jest również odporny na agresywne ścieki, czyli te o odczynniku silnie kwaśnym i zasadowym. Podobnie jak kanalizacja wewnętrzna PVC/PPHT jest odporny na wysokie temperatury.

Kanalizacja wewnętrzna żeliwna

Rzadziej spotykany, ale wciąż istniejący na rynku jest system kanalizacji żeliwnej bezkielichowej. Stosuje się go zarówno w budownictwie mieszkaniowym, centrach handlowych czy nawet na lotniskach. Jego głównymi zaletami są ochrona przeciwpożarowa, akustyczna, niewielka rozszerzalność cieplna czy wysoka trwałość. Kanalizacja żeliwna jest również odporna na korozję i bardzo wytrzymała na ścieranie.

Domowa instalacja kanalizacyjna – co warto wiedzieć

Rodzaje kanalizacji, Zdjęcie: pixabay.com

Wewnętrzna kanalizacja działa z wykorzystaniem grawitacji – ścieki spływają pod wpływem własnego ciężaru przez podejścia do pionów kanalizacyjnych, a stamtąd do poziomych przewodów odpływowych. W poprawnie wykonanym systemie kanalizacyjnym znajdują się również syfony, rewizje, wpusty podłogowe oraz wywiewki wentylacyjne.

Fachowo wykonany system musi uwzględniać kilka rzeczy:

• najkrótsza droga podłączenia urządzeń do pionu,
• misa ustępowa jest samodzielnie podpięta do pionu,
• zlewy, wanny, umywalki czy pralki mogą mieć wspólne podejście do pionu,
• spadek musi wynosić od 2 do 15%.

W skład przewodów wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej wchodzą:

• podejścia,
• przewody spustowe („piony”),
• przewody odpływowe („poziomy”).

Podejściem nazywamy przewód łączący urządzenie lub przybór sanitarny z pionem albo poziomem. Minimalny spadek podejścia w kierunku pionu powinien wynosić 2%.

Przewody spustowe to układ odcinków pionowych instalacji kanalizacyjnej. Podstawowym ich zadaniem jest odbieranie ścieków z poszczególnych kondygnacji (dzięki podejściom) i odprowadzanie ich do systemu przewodów odpływowych (poziomów).

Przewody odpływowe zbierają ścieki z pionów i odprowadzają je na zewnątrz. Należy pamiętać, że gdy tylko układ konstrukcyjno – architektoniczny budynku na to pozwala, powinny być montowane prostopadle lub równolegle do jego ścian fundamentowych.

Wewnętrzna instalacja kanalizacyjna łączy się z instalacją na zewnątrz budynku (podziemną), a następnie – za pośrednictwem rur oraz kształtek kanalizacyjnych z PVC – z instalacją zbiorczą, własną przydomową oczyszczalnią ścieków lub szambem.

Jakie powinno być podejście w przypadku domów jednorodzinnych

Rury kanalizacyjne, Zdjęcie: pixabay.com

Podejścia, o których pisaliśmy wcześniej, powinny być przede wszystkim jak najkrótsze. Przykładowo do misy ustępowej nie powinny przekraczać 1 m, a do pozostałych urządzeń 3 m. Jeśli jesteśmy zmuszeni naruszyć te granice, należy zwiększyć średnicę podejść – mniejszą niż 0,07 m o jeden wymiar w stosunku do obliczeniowego, a równą 0,07 m o 0,1 m dopiero wtedy, gdy połączenie przekracza 5 m.

Tak wyglądają standardowe podejścia:

• do zlewozmywaków i wanien – 0,05 m,
• do umywalek i bidetów – 0,04 m,
• do mis ustępowych – 0,10-0,11 m,
• do kilku przyborów sanitarnych – 0,07-0,075 m.

Zobaczcie jak w prosty sposób dokonać zmian w hydraulice w łazience (również domowa kanalizacja):

Kanalizacja wewnętrzna bez tajemnic

Kanalizacja wewnętrzna w domu musi przede wszystkim sprawnie odprowadzać wszystkie ścieki. Dlatego zawsze zwróćmy uwagę na zalety materiałów, konieczne składowe systemu czy wymagane podejścia i spadki. Dopiero wtedy, gdy wszystko będzie prawidłowo wykonane, będziemy mogli mówić o sprawnej kanalizacji wewnętrznej.