Rodzaje ścian wewnętrznych cz.2

W pierwszej części zajęliśmy się konstrukcją ścian wewnętrznych. Teraz przyszła kolej na ich rodzaje.

Ściany działowe

Ściany te, w odróżnieniu od konstrukcyjnych, nie przenoszą prawie żadnych obciążeń, mogą mieć więc delikatniejszą budowę. Ich podstawową funkcją jest podział pomieszczeń oraz utrzymywanie zawieszonych na nich przedmiotów, takich jak szafki czy półki. Szczególnie chętnie jest stosowany do ich wznoszenia beton komórkowy, gdyż jest to materiał lekki, a duże wymiary bloczków pozwalają na szybki postęp prac. Również ich przycinanie jest proste, a wystarczy do tego nawet ręczna piła płatnica. Inna sprawa, to ściany działowe w domu drewnianym. Dlaczego? Ponieważ wznosząc je należy uwzględnić osiadanie budynku. Specjaliści wskazują, że system postawienia ściany działowej w budynku drewnianym jest właściwie dowolny, jednakże pod wykończenia w drewnie stosuje się konstrukcje drewniane, a pod wykończenia w płycie gk- stelaże z metalowych profili. Podkreśla się, też, że najważniejsze jest to, nie z czego zbudować ściany działowe w domu drewnianym, ale jak zamontować elementy względem siebie, żeby pozostawić tzw. “luzy” na osiadanie. 

Ścianki murowane

Najczęściej mają grubość 6-25 cm. Jeśli przylegają do ścian konstrukcyjnych lub zewnętrznych nienośnych, muszą być z nimi trwale powiązane. Wąskie ścianki o długości ponad 5 m powinny być wzmacniane prętami lub drabinkami zbrojeniowymi umieszczanymi w co trzeciej spoinie. Ściany murowane są odporne na ogień.
Do wznoszenia ścianek działowych używa się kilku podstawowych materiałów murowych.

Współczesne technologie budowlane dają sporo możliwości wznoszenia ścian działowych murowanych. Ściany muszą być trwałe, ale mieć dobre właściwości akustyczne. Ściany najczęściej wykonuje się z:

• cegły pełnej
• cegły otworkowej
• pustaków ceramicznych
• bloczków z betonu komórkowego
• bloczków lub cegieł wapienno-piaskowych
• luksfer

Ściany powinno się murować z wykorzystaniem zaprawy wapienno-cementowej lub cienkowarstwowej zaprawie klejowej.Ściany z luksfer można wykonywać bez zaprawy. Do łączenia ich wykorzystuje się specjalne złączki z metalu, albo tworzyw sztucznych.

Ceramika – tradycyjna lub poryzowana. Ściany mogą być wznoszone z cegieł pełnych oraz dziurawek lub kratówek oraz z cegieł modularnych. Elementy z ceramiki poryzowanej stosowane są wówczas, gdy cały budynek wykonany jest z tego materiału, po to by nie obniżać parametrów termoizolacyjnych. Wykorzystuje się cegły kratówki i modularne albo pustaki przeznaczone do łączenia na pióro i wpust – wówczas elementy łączy się tylko spoinami poziomymi. Ścianka z cegieł może być dowiązana do ściany nośnej w sposób tradycyjny, z przewiązaniem, lub „na dotyk”. Ściany działowe z ceramiki wznosi się po wymurowaniu ścian zewnętrznych. Od podłoża ścianę powinna odgradzać warstwa papy lub specjalnej izolacji z PCW. Należy pamiętać o spoinach pionowych, które robi się w miejscu styku ściany działowej ze ścianą nośną. Czasami zdarza się, że ściany wewnętrzne wznosi się jednocześnie ze ścianami nośnymi. Wówczas powinno się je łączyć z wykorzystaniem specjalnych kotew płaskich ze stali nierdzewnej.  Zaleca się, aby kotwy były mocowane w spoinach poziomych, w co drugiej warstwie. 

Beton komórkowy – używa się elementów o gr. 6; 8; 11,5 lub 12 cm oraz bloczków o gr. 18 cm. Ścianki muruje się zwykłymi zaprawami cementowo-wapiennymi lub cienkowarstwowymi zaprawami klejowymi. Obecnie chętnie stosuje się bloczki lub płytki w odmianie  500, 600 lub 700. (Im liczba jest wyższa, tym ściany mają lepszą akustyczność i izolacyjność, ale są cięższe!). Ściany działowe można dowiązywać do konstrukcyjnych tak samo, jak ściany z cegieł, czyli na strzępia, metodą „na dotyk” z zastosowaniem łączników ze stali nierdzewnej oraz z użyciem metalowych profili. Trzeba pamiętać, że jeśli ściany z betonu komórkowego mają oddzielać pokoje od siebie, to grubość ściany działowej nie powinna być mniejsza niż 12 cm, a ściana pomiędzy łazienka a pokojem min. 15! Obecnie chętnie wznosi się ścianki działowe z betonu komórkowego o różnego rodzaju krzywiznach!

Silikaty – stosuje się cegły pełne o wymiarach 25/12/6,5 cm lub bloczki 25/8/22, 25/12/22, 25/18/22 lub 25/25/22 cm.
Keramzytobeton – na ściany działowe nadają się pustaki o gr. 9-12 cm, łączone na pióro i wpust. Najczęściej są murowane na tradycyjną spoinę. Obecnie coraz chętniej wznosi się z karamzytobetonu nie tylko ściany zewnętrzna, ale równiez wewnętrzne nośne i działowe. Do ścian działowych wykorzystuje się pustaki o mniejszej grubości i większych wymiarach. Producenci polecają także wprowadzane przez siebie na rynek różnego rodzaju elementy uzupełniające, jak: kształtki nadprożowe, pustaki wieńcowe i uzupełniające. Keramzyt jest materiałem niepalnym, ekologicznym, paroprzepuszczalnym. Cenione są jego właściwości termoizolacyjne i akustyczne.

Elementy gipsowe – używa się bloczków pełnych lub drążonych, o wymiarach np. 80x8x40 czy 80x17x40 cm. Stosuje się także wielkoformatowe płyty gipsowe – wys. 50 cm, dł. 66 cm – o grubości 6, 8 oraz 10 cm. Płyty łączy się na pióro i wpust. Do ich murowania używa się specjalnego kleju gipsowego. Płyty mają dobrą odporność ogniową (przy grubości płyty 8 cm wynosi ona 3 godziny). Do pomieszczeń wilgotnych są przeznaczone płyty wodoodporne.

Najcięższe są ścianki z cegieł pełnych silikatowych, ceramicznych lub klinkierowych – od 200 do 290 kg/m2. Mniej ważą ściany z pustaków i cegieł dziurawek lub kratówek – od 90 do 200 kg/m2. Lekkie są ściany wznoszone z elementów gazobetonowych lub gipsowych – około 70-80 kg/m2.

Inne pomysły

• Jeżeli planujemy wykonanie murowanych ścian zewnętrznych i działowych z różnych materiałów, korzystnym rozwiązaniem zastosowanie betonu komórkowego na ściany konstrukcyjne, gdyż ma on bardzo dobre właściwości termoizolacyjne. Wówczas na ściany działowe można zastosować inny materiał, np. silikat
• Niektóre materiały, jak np. nowoczesny beton komórkowy czy silikaty mają na tyle gładką powierzchnię, że ściany z nich zbudowane nie wymagają tynkowania. Wystarczy wykończenie gładzią gipsową, farbą strukturalną lub tapetą natryskową.

Ścianki szkieletowe

Dzięki stosowanym materiałom są bardzo lekkie. Konstrukcję stanowi systemowy stalowy ruszt (choć można również wznieść ściankę na ruszcie drewnianym). Do stropu oraz podłogi przytwierdza się profile UW lub UD, zaś do ścian profile CW lub CD. Jedne i drugie muszą być oddzielone od przegród taśmą izolacyjną, ograniczającą przenoszenie dźwięków przez konstrukcję. Wewnątrz profili poziomych wstawia się pionowe profile CW i wkłada izolację akustyczną z wełny mineralnej. Do tak powstałego szkieletu przykręca się z obu stron płyty gipsowo-kartonowe lub gipsowo-włóknowe. W zależności od szerokości profili ściany mają najczęściej grubość od 7 do 12,5 cm. Zwiększa się ona, jeśli zastosuje się poszycie z płyt grubszych lub ułoży je podwójnie. W ściankach konstruowanych w oparciu o szerokie profile można prowadzić rury instalacyjne. RYS.6

Jako poszycie można stosować różne rodzaje płyt g-k. Płyty zwykłe (GKB) mogą być używane w pokojach mieszkalnych. W łazienkach, kuchniach i pralniach powinno to być płyty impregnowane środkiem hydrofobowym (GKBI). Zabezpieczone przeciwwilgociowo i jednocześnie o podwyższonej odporności na ogień są płyty GKFI, zaś tylko ognioodporne – płyty GKF. Do ścian o kształcie łukowym polecane są płyty elastyczne, które można giąć na sucho, tam zaś gdzie potrzebna jest większa wytrzymałość poszycia na uderzenia, stosuje się płyty o większej grubości.

Płyty gipsowo-włóknowe są nieco cięższe od gipsowo-kartonowych, ale bardziej odporne na wodę oraz ogień i sztywniejsze. Ścianki szkieletowe, zarówno te zbudowane w oparciu o konstrukcję drewnianą, jak i stalową stanowią bardzo małe obciążenie dla stropów. Ważą one 20-50 kg/m2. Na ściankach pokrytych płytami g-k mogą jednak być wieszane tylko przedmioty o wadze do 30 kg. Natomiast na ściankach z poszyciem gipsowo-włóknowym – przedmioty o wadze do 100 kg, a przy poszyciu podwójnym do 120 kg.

Co wybrać?

Ściany nośne zazwyczaj muruje się z tego samego materiału co ściany zewnętrzne. Nie jest to jednak warunkiem koniecznym w przypadku ścian działowych. Warto robić przegrody z materiałów lekkich, ale jednocześnie dających dobrą izolacyjność akustyczną. W budynku kilkukondygnacyjnym zazwyczaj ścianki działowe są – właśnie z tego powodu – murowane. Jeśli jednak mamy dom z użytkowym poddaszem, wówczas często przestrzeń tę dzieli się ściankami szkieletowymi. Nie obciążają one mocno stropu i spełniają wszystkie wymagania użytkowe. Na poddaszu są zazwyczaj sypialnie, nie ma więc też potrzeby wieszania bardzo ciężkich przedmiotów, co – jak wspomnieliśmy – może być ograniczeniem dla stosowania tego rodzaju konstrukcji.

Ściany działowe, źródło: Pixabay

Dzięki współczesnym technologiom budowniczym ścianki działowe mogą być wznoszone na różne sposoby i z bardzo szerokiego wachlarza dostępnych na rynku  materiałów. Ściany działowe mogą być pełne, niepełne, rozdzielające pomieszczenia, ale też niepełne, niezamykające przestrzeni. Można także wypełniać je elementami szklanymi. Wszystko zależy od koncepcji i zasobności portfela! Ściany działowe nie przenoszą obciążeń elementów konstrukcyjnych budynku, tak jak ściana nośna. Rodzaje ścian działowych zależą od wielu czynników. Także m.in. od konstrukcji domu. Wybór należy do inwestora!