By był wygodny, konieczne są odpowiednio zaplanowane i przygotowane ścieżki, alejki i chodniki, czyli tzw. nawierzchnie zewnętrzne.
Nawierzchnie zewnętrzne wykonuje się z materiałów:
- ceramicznych (o zwartej strukturze – klinkierowe lub kamionkowe);
- drewnianych (bale, drewniana kostka brukowa);
- kamiennych (granit, bazalt);
- tworzyw sztucznych (płytki i kostki z granulatu gumowego);
- kruszyw (piasek, żwir, tłuczeń);
- betonu – nawierzchnie monolityczne z odciśniętym wzorem (beton stemplowany) oraz płytki chodnikowe, kształtki i kostki betonowe; barwione w masie lub powierzchniowo;
- asfaltu.
Coraz popularniejszym materiałem (stosowanym zarówno w przydomowych ogrodach, jak i na chodnikach) jest kostka brukowa. Nawierzchnia taka jest trwała i estetyczna, a w dodatku gwarantuje:
- możliwość tworzenia ciekawych form wizualnych (poprzez zastosowanie różnych kolorów i kształtów kostki);
- łatwość usuwania awarii mediów znajdujących się pod ziemią – nawierzchnię można rozebrać i odtworzyć bez strat materiałowych;
- możliwość eliminacji krawężników;
- dużą odporność na obciążenia statyczne, dynamiczne i punktowe;
- odporność na środki chemiczne;
- łatwość montażu.
Kostki mają grubość od 4 do 8 cm. 4-o centymetrowe wykorzystuje się do budowy ścieżek ogrodowych i tarasów; 6-o centymetrowe dla ruchu pieszego, ruchu pojazdów niemechanicznych oraz samochodów do 3,5 tony. Natomiast 8-o centymetrowe – dla intensywnego ruchu samochodów osobowych i ciężarowych.
Kostka brukowa ma rozmaite kolory i kształty, można ją układać w dowolne wzory, a ponadto jest trwalsza i ma dużą wytrzymałość na obciążenia
Jeśli zdecydujemy się na wybór kostki brukowej, powinniśmy pamiętać, by przed jej ułożeniem usunąć nienośną warstwę gruntu (od 30 do 50 cm) oraz korzenie i rośliny. Następnie należy ukształtować łożysko drogi lub traktu i zagęścić je walcem lub płytą wibracyjną. Na tak przygotowanym podłożu wykonuje się podbudowę ze żwiru, grysu lub tłucznia. Jej grubość w przypadku intensywnego ruchu pojazdów mechanicznych powinna wynosić 25 – 40 cm (w innych przypadkach wystarczy 15 cm). Następnie wykonuje się podsypkę (warstwę wyrównawczą z piasku) o grubości 3 – 5 cm. Kostkę układa się na podsypce z zachowaniem 3 mm spoiny (z wyjątkiem elementów o krawędziach fazowanych, czyli ściętych – te układa się ściśle). Po ułożeniu kostki, spoiny należy wypełnić piaskiem, a następnie powierzchnię traktu ubić wibratorem płytowym.
Jacek
Zjadł zęby na budowlance – dość powiedzieć, że w branży siedzi od kilkudziesięciu lat. Prawdziwy człowiek orkiestra. Najdłużej związany z naszym portalem. Najczęściej udziela praktycznych porad związanych z budową i remontem. Prywatnie miłośnik żeglarstwa i kryminałów.